Met een klein groepje enthousiastelingen trotseerden we deze week de regen.
Vanwege het 100 jarig bestaan van Scouting in Nederland liepen we namelijk mee in de jeugdavondvierdaagse.
Als Wilem de Zwijgergroep liepen we alleen de 10km.
Samen met de andere Scoutinggroepen maakten we er elke avond een gezellige boel van.
De verkenners staan op Subkamp Amazone. Ons symbool is de kikker, die in die gebieden zeer veel voorkomt.
Elke groep heeft van de subkampstaf een kikker als “mascotte” gekregen. Hiermee kunnen we onszelf onderscheiden tussen de andere kikkers. Je zult hem dus regelmatig gaan tegenkomen op de JubJam100.
Ons kikkertje is de Ranitomeya defleri, uit de familie van de pijlgifkikkers.
Het diertje is slechts een paar centimeter groot. Pas sinds 2009 worden ze als aparte variant onderscheiden van de andere Dendrobatidae (Pijlgifkikkers).
Omdat je je waarschijnlijk weinig kunt voorstellen bij de naam hier een foto.
Voor meer informatie over ons kikkertje:
Dit jaar gaven we weer acte de présence in de binnenstad tijdens Koninginnedag. Met een vlet op een trailer waren we goed zichtbaar op het grasveld bij de Grote Kerk. Samen met TESRA hebben we Scouting in Dordrecht in het algemeen en de twee groepen in het bijzonder gepromoot.
Ondanks dat we met weinig mensen vertegenwoordigd waren en het weer lang vochtig bleef, was het uiteindelijk wel een geslaagde dag.
De trailer waar de vlet op is vervoerd was beschikbaar gesteld door DuDo Aanhangwagens, waarvoor dank.
Op 19 en 20 maart vond de Scout-it-Out plaats in Dordrecht. Uiteraard hebben wij als groep ons hier volop laten zien in de binnenstad.
Met diverse activiteiten presenteerde niet alleen wij, maar ook de andere vijf groepen zich aan het publiek.
Zomaar fietsen? Nee, Ligfietsen door de Dordtse polder.
Op een zonnige en warme! dag in mei ging de koopmanstam Ligfietsen door Dordrecht. Het was een heerlijke dag en uiteraard begonnen we op het terras met een drankje, onder het mom: wachten op de rest. Toen we allen een mooie tweewieler (of een driewieler als je een buik van 5 kilo had) aangemeten hadden gekregen gingen we op pad.
Nou ja op pad….het leek wel een race. Om de haverklap was de groep gesplitst in:
– de super snelle kopgroep
– de snelle groep
– de op-je-dooie-gemak-groep
De laatste is niet echt een groep te noemen, want deze bestond slechts uit 1 persoon: Marc :P.
Marc was zo slim geweest om als enige te denken aan een fototoestel, maar omdat we hem halverwege de tocht kwijt waren hebben we helaas geen bewijs van: de geweldige Dordtse Polder (ja die bestaat zowaar), de schitterende natuur, de spectaculaire spoorwegovergang met de trainspotters (kan iemand mij vertellen wat daar zo leuk aan is?), vakantiehuisjes, de Dordtse kil, Mirjam’s lekke band en de vervolgactie: pompen…..snel fietsen…..pompen….snel fietsen…..enz.
Wat staat er eigenlijk wel op de foto? De Spectaculaire actiefoto’s spreken vast voor zich……
Uiteindelijk kwamen we elkaar moe maar voldaan weer tegen bij de watertoren in Dubbeldam, waar we uiteraard nog even een lekker drankje dronken onder het mom van: we hebben er hard voor gewerkt! Nu ik er aan terug denk….stond de race in het teken van: “Wie het eerst terug is krijgt een lekker koud biertje!”?
Afra
